Het was weer een drukke maand. Een maand met veel regen, daardoor uiteraard een hoge vochtigheid. Broeierig en zweterig af en toe.
Kent men in Togo de zogenaamde voodoo, duivelskunsten, hier in Mali hebben we daar ook een variant van, Grigri geheten. Dat zijn bezweringen die je kan kopen (!), bij de juiste persoon. Komt meestal in de vorm van een amulet, of een dichtgenaaid zakje met kruiden om om je nek of middel te hangen, of een schapenkop, kooienhoorn etc, vol met magische krachten die je strategisch op je lichaam, land of je huis bevestigd. Wordt het vooral gebruikt tegen ziektes of om het kwade te weren, je kan ook een Grigri krijgen tegen dieven of om iemand onheil aan te doen. Ik was al een tijd op zoek naar een Grigri. Nee, ik wil niemand om zeep helpen. Ik wil er een tegen dieven hebben. En of dit nu allemaal lariekoek is of niet, als de lokalen het geloven werkt het.
Een kennis van me, loco burgermeester van Diokeli, zwoer dat hij gezien heeft dat het werkt. Een vriend van hem had dit bij zijn mais staan, er kwam iemand jatten. De eerste kolf at de slechterik ter plekke op, er gebeurde niks. Maar de tweede kolf stak hij in zijn zak en de Grigri zorgde er voor dat die man zich niet meer kon bewegen. De dief heeft daar gestaan totdat de eigenaar hem kwam bevrijden. Het is echt waar zoals ik het vertel.
Helaas vraagt men voor zo een bezwering grof geld, dat had ik er niet voor over. Dus toen ik een nep Grigri kan krijgen plaatste ik die onmiddelijk op mijn poort. Een bewerkt schapen gewei met wat tekens er op, ziet er spannend uit. En nu maar zoveel mogelijk mensen vertellen haha.
Het begint langzamerhand een beestenboel te worden hier. Behalve de twee kippen, twee honden en paar honderd vissen, heb ik nu ook twee schapen (kado van een dorp) , 3 konijnen, 5 eenden, ( waarvan twee piepkleine).
Die schapen staan alleen maar te vreten de hele dag en zijn zo dom als een….. Heb er een kunnen ruilen zodat ik nu een echtpaartje heb, daar komen vast wel lammetjes uit. Behalve een paard stop ik nu echt, kost een vermogen die beesten.
Dat paard, ach, lijkt me leuk. Kon een merrie met een veulen kopen maar men vroeg veel te veel geld er voor. Dus ik zoek nog wel even verder.
Toen ik op een zaterdag een pomp ging repareren in het dorp Solo, was ik nog niet aangekomen of het begon me toch te regenen. Anderhalf uur lang, op volle kracht. Het hele dorp liep onder. Ondanks dat, toch nog een pomp gerepareerd. Bij vertrek bleek dat de weg terug was afgesneden door het overstromen van een afwaterings riviertje. Er lag wel een betonnen doorwaad plaats, maar er stroomde bijna een meter water overheen met nogal een snelheid. Ik waagde het niet daar door heen te gaan rijden dus moest wachten. Na 3 uur was het nivo zo gedaald dat ik een poging waagde en heelhuids de overkant bereikte, ondanks dat het water toch nog onder de deur de cabine in kwam. Spannend.
Op een gegeven moment komt er een jongen van een jaar of 14 vragen of ik werk voor hem heb. Ik ken zijn vader, uit het dorp vlak bij. Vroeg of zijn vader geen werk had voor hem, waarna hij nogal zuur keek. Toen zag ik een lelijke wond op zijn boven arm en vroeg wat ie gedaan had. Terwijl ik dat vroeg schoof ik de arm van zijn voetbal shirtje wat omhoog om beter te zien en zag dat zijn hele bovenarm vol met langwerpige wonden zaten die net aan het helen waren. Ook zijn nek, schouder en rug zagen eruit alsof hij gegeseld was. Wat is er gebeurt, vroeg ik. Mijn vader, bracht hij alleen uit. Bah bah, dat jong was waarschijnlijk op een verschrikkelijke wijze met een tauw of broekriem afgeranseld. Ik had medelijden met hem en gaf hem een dag werk.
Een week later trof ik zijn vader. Wat heb je in godsnaam met je zoon gedaan, vroeg ik. Ja, hij had ruzie met iemand gemaakt dus heb ik hem gestraft. Ja maar dat doe je toch niet zo man, wat je gedaan hebt is ernstig, zei ik. Luister, zegt ie, we zijn hier niet in Europa, zo gaat dat in Mali.
Er zijn hier veel kinderen die geen leven hebben, als slaaf behandeld worden, slaag krijgen, enfin, je snapt het. Het is inderdaad geen Europa hier, in tegendeel. In het westen worden kinderen als Goden aanbeden, mogen alles, hebben alles. Nee zeggen tegen je kind mag niet, het krijgt er vast trauma’s van. Laat ze maar eens hier komen haha.
Loop al lange tijd te asen op een Electra aansluiting. Er loopt nu een hoogspannings kabel op 100 meter van mijn terrein, daar moet toch wat mee te regelen zijn. In Europa brengt de electra maatschappij de stroom tot je deur, de rest moet je dan zelf regelen. Hier moet je alles zelf regelen. Had al van alles proberen te regelen via via, maar met weinig resultaat. Dus stapte ik zonder goede moed naar de Electra maatschappij. Het vrouwke melde me dat het geen probleem was, ze zouden het wel even regelen. Na een week belde ze dat de offerte klaar was. Zo noemde ze dat. Op het buro aangekomen kreeg ik een kwart afgescheurd papiertje met daarop twee handgeschreven bedragen. De een was voor als de electra maatschappij alles zou aanleggen (tot de deur), 20 duizend Euro. De tweede was als ik zelf een transformater zou kopen, dan kon het voor 12 duizend, maar moest ik de transfo en het aanleggen zelf betalen. Van enige specificatie was geen sprake, een offerte evenmin. Als je nou snel betaald, zegt ze, kunnen we het snel regelen. Ja, k’ben gek, stelletje halve zolen. Jammer, zal het met panelen moeten blijven doen.
Eind van de maand kreeg ik de minister van millieu op bezoek. Aardig vrouwtje. Ze was in de buurt en had over me gehoord. Dus wilde ze even komen kijken. Een kolonne van 12 auto’s kwam mijn terrein opzwenken, alle hoge bonzen paraat. Ze werd als een prinses behandeld, de burgermeester, de commandant, de sous-prefect, de directeur general van weetiknie, allen in uniform zoemde om haar heen. Dus ik zeg, na haar de hand te hebben gegeven, kom, we lopen even een rondje over mij terrein. En zo nam ik haar mee, op haar hoge hakjes, door het hoge gras, over de rotsen aan het water en over het grindpad. Haha, ze had er wat moeite mee maar kraaide niet en we babbelde wat met elkaar. Na 20 minuten reed de stoet weer weg. Gezellig, zo’n minister. Ik heb weer een kaartje met telefoon nummer en email adres erbij, altijd handig in Mali.
Heb problemen met mijn vissen. Elke dag drijven er dode vissen boven, elke keer met hetzelfde probleem. Een gebroken hoofd. Daar lijkt het op. Na goed zoeken op internet kon ik het probleem tot twee mogenlijkheden reduceren. Of een gebrek aan vitamine C, of een bacterie. De eerste zou een probleem van het vissenvoer kunnen zijn, ik heb tegenwoordig lokaal, gemaakt spul. Ben hard bezig een oplossing te zoeke.
Meer heb ik niet geschreven deze maand, dus houden we het kort.
(5)Dislikes
(0)