Ws 201703
Begin maart overleed de ‘ chef de village’ van het dichtstbijzijnde dorp Dialakoto. Het zat er al wel even aan te komen, de stokoude man was een half jaar geleden gevallen en had zijn heup uit zijn kom gedraaid, of misschien wel gebroken. Sindsdien lag hij alleen maar op bed in zijn hut. Was er wel een keer gaan kijken een aantal maanden geleden. Zijn ene been was veel dunner dan het andere en hij zag er slecht uit. Ik vroeg hem of ik een doktor voor hem kon halen maar dat wilde hij niet. Ja dan houd het op. Dus overleed hij. Kreeg een verward telefoontje van zijn zoon, waar ik uiteindelijk uit begreep dat hij me vroeg of ik het lijk naar het mortuarium wilde brengen. Dus ging ik met de dode in de pickup richting ziekenhuis in de gloeiende zon en hitte. Daar aangekomen bleek de koeling van het mortuarium defect, het lichaam zou daar moeten blijven tot de volgende ochtend voor de begrafenis. Na een poos kwam er een reperateur en die kon het probleem in eerste instantie niet vinden. Ik zag het lijk al aan het opbollen. Na drie uur was het probleem opgelost en kon ik terug naar huis, waarna ik toch maar even de pickup heb lopen afspoelen.
De volgende dag de begrafenis. Altijd erg druk bij een chef de village. Veel bekende en uiteraard een bedrukte stemming.
Het tweede, grote, vis bassin is af. Omdat het cement in het begin het water ‘opeet’ duurde het wel een hele week voor ik het vol had. Maar het ziet er nu goed uit. Heb de kleine vijfer leeg laten lopen, de grote van de kleine vissen gescheiden. De 300 kleine overgeheveld naar het nieuwe bassin, de 150 grote in het kleine laten zitten.
Temperaturen boven de 40 zijn helaas geen uitzondering meer. Heb al een paar dagen van boven de 45 gehad. Zit het liefst binnen onder ventilator hele dag. Lijk wel een afrikaan. Maar ja, dan komt er niks uit handen dus dat doe ik toch maar niet. Eind van de maand koelde het ook niet meer af in de nacht. Om tien uur in de avond nog 36, het is afzien, ook met slapen. Toen stak ook nog eens de Harmatan wind op, een Sahara wind die zo vies warm is en heel veel zand mee brengt. Geloof me, ik lig veel in de rivier, dat is het enige wat nog afkoelt. Water uit de douche is ook warm.
Afrikanen zijn geen helden in problemen oplossen. Ze zien vaak het probleem niet eens, ach, het is maar zo, is dan de gedachte. Om een voorbeeld te noemen, ik breng elke ochtend blokken met ijs mee. Deel is voor me eigen koelbox maar ik heb ook een koelbox met een kraantje voor het personeel, zodat ze ook koud water hebben. Maar om twee uur draait de zon zo dat die koelbox in de zon staat, en je snapt, het ijs is heel snel gesmolten, het water warm. In plaats van dat men de koelbox uit de zon zet, komt men met ‘ baas, geef eens een nieuw blok ijs’. Kijk wel uit, zeg ik dan, als jullie dat ding in de zon laten staan, ga ik hem niet elke uur met nieuw ijs vullen, zorg er maar voor dat die in de schaduw staat. Enfin, dat ging een paar weken zo door. Dacht, ik zal eens kijken wie dit het langste volhoud.
Na twee weken begon het te dagen en werd smiddags de koelbox in de schaduw gezet. Maar de volgende dag werd het prompt weer vergeten haha. We zullen zien wat de volgende maand brengt.
Ik had een jonge pup, die werd door een slang gebeten en stierf, zoals ik vorige maand al schreef. Een week later liet ik mijn andere hond, die altijd vast zit, een seconde los om het hek van het slot te halen. Ploef, weg was ie. Dat is wel vaker gebeurt en meestal komt ie na een dag weer terug. Nu was hij na drie dagen nog niet terug en maakte ik me ernstige zorgen. Hij had het touw , waar hij altijd mee vast zit achter zich slepen en ik vermoede dat hij zichzelf om een boom had gedraaid en ergens in de bush lag uit te drogen met de 40 graden. Was zelf al wezen zoeken en had al een beloning uitgeloofd, maar geen hond te bekennen. Na 5 dagen had ik hem al opgegeven maar toch kwam mijnheer die dag aankakken. Uitgemergeld en moe. Ik laat hem dus nu never nooit meer los.
Toen het bassin eenmaal vol was , maar ik de vissen nog niet verhuisd had, vond ik een enorme phyton in de vijver . De vijver is van boven afgedekt met kippen gaas dus hoe hij er in is gekomen is een raadsel. Ik dacht, die gaat vast dood na een dag of wat, het water is veel te koud voor zo’n slang. Maar na drie dagen dreef hij nog vrolijk aan de oppervlakte dus ik moest hem wel eruit halen. Construeerde een stuk pijp met tauw als een slange vanger en haalde hem vrij eenvoudig uit het water. Een paar lokale die me hielpen wilde hem graag eten dus het beest kreeg een paar klappen op zijn kop en ging in de zak mee naar huis. 4 kilo was het beest.
Ook deze maand ging het repareren van de waterpompen door, alhoewel het met die hitte steeds zwaarder word.
Krijg steeds meer aanvraag van dorpen waar ik nog nooit van gehoord heb en die steeds verder weg liggen. Dat gaat niet zo, en in overleg met Addie en Cees toch maar besloten om de pompen in de regio te maken, en niet in heel Mali. Moet dus wat mensen en dorpen teleurstellen, maar als er mensen zijn die mee willen helpen met sponsoren om ook die pompen in de toekomst te gaan fixen hoor ik het graag. Ik kan een pomp repareren voor ongeveer 75 euro, mits die niet echt helemaal gaar is. En dat is inclusief lassen, verven en plaatsen. Er zijn veel dorpen die geen schoon drinkwater hebben, maar wel een defecte pomp midden in het dorp hebben staan. Het is eigenlijk schandalig. Kom op mensen, geef die Afrikanen tenminste schoon drinkwater.
Eind van de maand kwam de Holland Afrika tour langs. Dat is een wisselende group met mensen die in drie enorme MAN CAT vrachtwagens in etappes door Afrika scheuren. Deels omdat ze het leuk vinden, deels om lokale bevolking te helpen. Ik had al geruime tijd kontakt met Jim, een van de organisatoren en die wilde mij graag helpen. Dus gaf aan dat er in een dorp een enorme groentetuin is, maar de waterpomp, die de tuintjes moet begieten, en die water uit de rivier op pompt, eigenlijk onvoldoende water geeft. Hij nam dit probleem met zich mee en ging op onderzoek uit. Een paar weken later kwam hij met het goede nieuws, de Firma Gorman-Rupp uit Culemborg wilde een mooie grote diesel pomp ter beschikking stellen voor het dorp Sonfara. Een meesterlijke geste uiteraard waar ik heel blij mee ben. Jim kende wel wat transporteurs en die zouden zorgen dat die pomp hier aan zou komen. Toen dus eind van de maand de kolone met drie vrachtwagens voor de deur stond heb ik ze met open armen ontvangen. Behalve het goed nieuws van de pomp, had Jim ook een dozijn water kranen mee, 30 kwaliteit lagers voor de hand pompen, een boek spaans leren voor een kennis van me, enfin, het leek wel sinterklaas. De groep is twee dagen hier geweest. We hebben met z’n allen een waterpomp in een dorp gerepareerd, de diesel water pomp in Sonfara, die toevallig ook stuk was, enfin, het waren hele drukke en hele hete dagen. Bij afscheid kreeg ik nog een paar vuilnis zakken vol met eten wat ze teveel bij zich hadden. Van Appelstroop en smeerkaas, tot Bifi worstjes en sandwich spread. Van blikken ham tot blikken witte bonen in tomatensaus, van snelle Jelle’s tot vruchten hagel. Ik had nog nooit zo veel eten in huis gehad.
Zat ik in de ochtend rustig aan mijn ontbijt, hoorde ik inees een gekrijs en gejammer vanaf de rivier. Ik schoot omhoog en ik zag een oude visserman met baard in een kano, die een kleine jongen van een jaar of 8 met een touw aan het afranselen was. Ik haaste me er op af, ze lagen bijna aan de kant bij mijn zwemplek. Zo is het wel genoeg, riep ik. De man hield gelukkig op, de jongen zat luidruchtig te huilen. Dat doe je toch niet, probeerde ik de oude man duidelijk te maken. Ja maar hij wil niet werken, de jongen moet roeien zodat ik de netten in het water kan leggen, maar gaat alle kanten op behalve de goede. Ja maar, leer het hem dan, ransel hem niet af. Daar snapte de oude man niks van. Als je niet wil werken, krijg je slaag, claimde hij en roeide weer verder. En zo gaat het hier nog in Afrika, als klein kind ben je vaak verplicht te werken en een flink pak rammel is geen uitzondering.
Naarmate het droger wordt krijg ik steeds meer last van beesten. De apen eten mijn mango’s en cashew appels, de muizen en ratten mijn tomaten en courgettes, de koeien en schapen proberen weer de bananen plantage binnen te dringen. De mieren komen weer overal boven zo gauw je wat voedsel laat liggen. Gelukkig heb ik nu een geweer dus heb al wat schoten over de hoofden van de apen gelost, en in de nacht al diverse enorme ratten afgeschoten. De muizenvallen maken overuren maar het maakt geen verschil. Van de wel 50 courgettes die ik had, heb ik er zelf maar 6 of 7 kunnen oogsten, de rest viel ten prooi aan de muizen. Dus maar gif geplaatst en dat heeft wel effect, maar je hebt weer dagen lang zo’n vieze stank van dooie dieren.
Ook in de bananen plantage blijf ik problemen met insecten houden. Elke week donderen er wel een aantal bomen om in het midden verrot door insecten. Heb na lang zoeken eindelijk een werkend gif gevonden maar dat is in korrel vorm en moet om elke boom ingegraven worden, een heidens karwei wat weken in beslag gaat nemen. Maar ja, er zit niks anders op.
En zo houd ik me bezig in heet Mali
(6)Dislikes
(0)