Ws 201701
Er is niet zo veel te melden deze maand, zal het proberen kort te houden. Niet dat ik niet veel gedaan heb, in tegendeel. Maar allemaal zaken die niet het vermelden waard zijn.
Ik had in Januari mijn eerste meeting met de nieuwe burgermeester. Hij leek me in eerste instantie een ras politicus, begon al gelijk met van allerlei zaken waar hij mijn hulp voor zocht. Wegen repareren, markt kramen maken in de dorpen, water voorziening etc. Ik hoop dat ik hem duidelijk gemaakt heb dat ik weinig nieuws begin zolang ik mijn eigendom papieren niet heb. Hij zou het gaan regelen. Heb er weinig vertrouwen in maar ala, niet geschoten altijd mis.
Het graafwerk van het tweede bassin is klaar. Bijna een maand is er gegraven. Is nogal wat hoor, 10×11 meter, 2 meter diep, alles met het handje. En de aarde dan ook nog weer transporteren met de kruiwagen. Nu gaat het metselen beginnen, zal ook een maand duren. Alle muren met natuurstenen lokaal gesprokkeld.
Ook het water kanaal, zeg maar seizoen riviertje op de bananen plantage laten reparen en met natuurstenen wat uitgebreid. Het regenseizoen had toch veel weg geslagen maar het ziet er nu weer prima uit, klaar voor het volgende water ballet.
De bananen geven duidelijk minder momenteel. Voor het grootste deel is dat debiet aan het ‘ koude’ seizoen met in de nacht temperaturen van 14-17 graden. Dat gaat dus wel weer voorbij. Ben echter bang dat het ook te maken heeft met een gebrek aan juiste kunstmest (of mest). En dat is weer een gevolg van de lamlendigheid van de overheid. Kan ook wel gewoon in de winkel kunstmest bestellen maar dan is de prijs dubbel, gezien de verkoop prjs van bananen niet echt zinvol. Dus behelp me met het opkopen van koeiemest en kippenmest. Vooral dat laatste is goed voor de banaantjes maar moelijk te krijgen in grote hoeveelheden.
Moet ook eerlijk zeggen dat de , ondertussen, zes eenden die op de plantage rondlopen ook niet bevorderlijk zijn. Ze vreten alle jonge banenen planten aan. Zal er komende maand een oplossing voor zoeken (in de pan!!).
Een van de werkers die ik ingehuurd heb voor het graven van het bassin is een echte onderonwikkelde. Komt ergens uit een dorp in de rimboe, spreekt geen Frans en is gewoon een beetje dom. Toen ik hem betrapte op het schijten in de douche voor toeristen heb ik hem toch de bons gegeven. Maar niet voordat ik hem een emmer zeepzop en een borstel heb gegeven. Bah
Het ‘ koude’ seizoen loopt op z’n einde. De zon is al duidelijk sterker en het is overdag warmer. Gelukkig blijft het snachts koel, maar voor hoe lang…?
Het werk aan de waterpompen in de omliggende dorpen gaat gewoon door. Maar het wordt steeds zwaarder. Ook al omdat de reeds gerpareerde pompen af en toe stuk blijven gaan. Dat gaat dan weer ten koste van het repareren van nieuwe plekken , heb maar zoveel tijd nietwaar. Hoe dan ook, langzaam maar zeker vorder ik toch, maar zal me moeten gaan bezinnen op de toekomst want ik, tezamen met het Maliproject, kan dit niet eeuwig volhouden.
Het blijft toeristen druppelen. Had in Januari ook een (lang) bezoek van Andrej uit Burkina. Aardige gast, ken hem al langer. Hij rijd vrachtautotjes of busjes uit Europa naar Burkina om die daar te verkopen, neemt af en toe spullen voor me mee. Maar na de politieke ellende in dat land ligt de verkoop daar ook op zijn gat, dus hij kwam bij mij uithuilen. Na een week ging hij weer helemaal opgepept terug, ik had de tong op de schoenen.
Verder waren er Oostenrijkers, Duitsers en nog een die ik vergeten ben.
Als klap op de vuurpijl reed ik van de week op mijn brommertje naar de markt, niks aan de hand. Stopte bij de benzine pomp om vol te laten gooien. Ik deed de zitting omhoog (daar zit de vuldop) en gooide hem gelijk weer terug. Er lang een anderhalve meter lang slang om de vuldop gekruld. Had dus met dat ding onder mijn gat mee naar het dorp gereden. Verzocht de pomp bediende om een lang stok en sloeg de slang dood, tot grote hilariteit van het dorp. Toen ie eenmaal dood was begon iedereen heel moedig ook op de slang te slaan, stelletje helden. Ach zo gaat dat in de bushbush.
Dit is nu al de tweede keer dat ik een slang in me brommer heb, de vorige keer kroop hij op mijn arm omhoog voordat ik het in de gaten had. Laten we hopen dat dit goed blijft gaan.
En verder? Ach, zoals ze hier zeggen ‘ nous somme la’ oftewel, we zijn er, het leven gaat door. Tot volgende maand

