In de maand September zette het regen seizoen lang door, veel langer dan de vorige jaren. Dat is goed nieuws, want de oogst ziet er goed uit. Ook mijn bananen beginnen zijn geld te verdienen. De bananen zijn er in overvloed, mooi groot en vol. Ik durf eigenlijk wel te zeggen dat ik nu de beste bananen van west Mali heb. Al het werk van het afgelopen jaar begint zich langzaam terug te verdienen. Stiekem wel een beetje trots op.
Het goede regen seizoen heeft een keer zijde, het water niveau in het meer achter de dam is veel te hoog. In plaats van vast langzaam wat water te lozen, wachte men tot het water niveau kritiek werd, en opende men vervolgens alle spui poorten. Gevolg dat het water in de rivier, wat normaal gesproken vrolijk voort kabbelt, veranderde in een brede kolkende rivier. Een paar dagen kwam het water bijna tot aan mijn terras en zag het er een beetje penible uit. Gelukkig hebben ze nu de deuren iets dicht gedraaid, het niveau is nog steeds erg hoog maar er is geen gevaar meer.
Ja, zo staat het in het boekje, melde men mij. Op mijn opmerking dat je toch op je Hollandse klompen kan aanvoelen dat er teveel water is, werd me vrolijk gemeld dat er in de Duitse handleiding stond dat het zo moest, dus zo gebeurd het ook. Enige vorm van zelf nadenken is er niet bij.
Omdat de spui poorten ook veel vis uit het meer trekken is het een komen en gaan van pinassen die de hele dag wachten tot er een dode vis voorbij komt. Vorige week vond men zo een vis van 10 kilo, met een bek vol haarscherpe tanden. Daarmee gaat men dan snel naar de markt om die te verkopen voor hij gaat rotten. Bijna gratis geld, en dan is men er hier als de kippen bij.
Alom, wilde ik altijd een huis aan het water, en dat heb ik nu dus ook letterlijk gekregen.
Heb van mijn huishond een werkhond gemaakt. Omdat hij alleen maar wegloopt als hij los is, is hij nu goed vastgebonden en waakt overdag over de papajas en in de nacht over de bananen. Dat werkt wonderwel want de gemiddelde Afrikaan is als de doods voor een hond, en de apen blijven zo ook op een afstand.
Die apen worden langzamerhand vervelend. Was het vorig jaar nog van ‘ oh wat leuk, een aap in mijn boom’ , nu zijn het er tientallen en jatten ze mijn papajas en mijn mais, maken een bende en een herrie.
Ik had de afgelopen maand een paar hulpkrachten, gedoneerd door de diverse dorpen waar ik waterpompen had gerepareerd. Iets viel me op wat ik eigenlijk al lang vermoede. De gemiddelde werker hier heeft moeite met te gecompliceerde werkopdrachten. Bij de bananen bomen moet je regelmatig de jonge scheuten die opkomen afsnijden. Dat zijn jonge bananen bomen die gewoon omhoog schieten naast de, zeg maar, moederboom. Soms wel 8 of 9, maar meestal 2 tot 4 jonkies. Echter, en daar komt de truc, als de moederboom fruit heeft, moet je er een laten staan. Immers als je het fruit oogst, hak je de moeder om (bananen boom geeft maar een keer vruchten) en dan is het mooiste als dan de nieuwe scheut al een beetje groot is, dan heb je snel weer nieuwe oogst. Op de manier kan je 2 maal per jaar per boom (incl kind) oogsten. Als je echter al die scheuten laat staan gaat daar veel energie van de moederboom naar toe en krijg je kleine banaantjes. Enfin, behalve dat moet je dode bladeren verwijderen en onkruid naast de boom schoonmaken, en als er vruchten aan de boom zit deze schoonhouden. En ik, heb meer dan 2000 bomen dus best veel werk.
Dit alles tegelijk per boom doen, is voor mij geen probleem, maar de Afrikaan lukt dat niet. Dode bladeren afsnijden, geen probleem. Kleine scheuten afsnijden, als een speer. Maar per boom al die aandachtspunten in een keer lukt ze niet. Ze vergeten dan bij de ene boom de dode bladeren, bij de volgende de jonge scheuten of het onkruid te verwijderden. Raar is dat toch. Dus moet ik de werkopdrachten altijd simpel houden, anders gaat het mis.
Behalve 4 kleine kuikens heb ik nu ook 4 kleine eendjes. Lief zijn ze, van die fluffie donse dekjes op poten. Moeder is erg agressief als je in de buurt komt, ze begint te blazen en alle veren op te zetten. Maar ze lopen met z’n vijfen de hele dag over de bananen plantage of liggen in de voor hun gegraven vijfer. Leuk. En eend is ook nog lekker, maar dat zeg ik nog maar niet zo luid.
Begin september was er weer eens zo’n Moslim feest. Iedereen kijkt er naar uit behalve ik. Want men zal en moet een schaap slachten, of je het betalen kan of niet. Geloof dat het een ere kwestie is of zo. Schapen prijs gaat uiteraard een week voor het feest flink omhoog. En dan moeten er nieuwe kleren komen, liefst nieuwe schoenen of sandalen, kapper gaan enfin, het kost allemaal heel veel geld, wat de meeste mensen niet hebben. Schaap alleen kost al 60.000 frank. Veel meer dan een maand salaris voor de gemiddelde mens.
Dus had ik erg veel bezoek de week voor het feest, allemaal mensen die om geld kwamen zeuren. En je kan niet iedereen weigeren. Van alle beloftes om terug te betalen komt toch niks. Heb een paar families geholpen maar ook veel geweigerd.
De dag zelf bij Boubakar gegeten, goede vent. Zoals elke jaar maakt zijn vrouw vlees met frietjes, ach, wel door de keel te krijgen alhoewel 11 uur in de ochtend wat vroeg was. En dan maar vergevenis vragen, want op dit feest vraag je al je vrienden om vergevenis.
Ben nog steeds bezig om een lange lange muur te bouwen tegen erosie. Het is wel een paar honderd meter lang en ik doe elke dag een beetje. Tot ik geen stenen meer kon krijgen. Heb dus zelf maar stenen moeten gaan maken. Stenen van cement hoor, zonder te bakken. Maar toch een hele klus. Men werkt hier met van die stomme holle stenen, deels voor isolatie, deels omdat dat uiteraard goekoper is. 200 maakte we de eerste keer maar ik heb hulp in moeten schakelen want het lukte me niet. Heb de kunst goed afgekeken, de volgende batch maak ik zelf.
Heb eindelijk een deel van de vloer van mijn huis geverfd, dat na 4 jaar. 4 jaar op een kale cemente vloer, het werd tijd. Hiervoor heb je speciale beton verf, en die had iemand ooit uit Europa voor me meegenomen. Had maar twee kleuren verf, chocolade en wit, heb dus nu een mengelmoesje van oudbollig bruin en beige op de vloer en in de keuken, maar het knapte wel op.
Heb ook eindelijk de nieuwe bosmaaier ontvangen. Kan weer naar harte lust de boel schoonmaken.
Verder ben ik volgende maand in Nederland dus geen idee of ik wat ga schrijven, check de website maar.
(9)Dislikes
(0)