Mei 2016 was een moeilijke maand.
Niet alleen omdat het heet was, dat is wel bekend. Het was vooral de maand van problemen met de elementen. Zowel natuurlijke als Afrikaanse.
Laat me eerst melden dat alles goed gaat hier voordat je denkt dat het hier een en al ellende is. Het leven kabbelt door, ik ben elke dag druk bezig en in de avond knap moe maar de volgende ochtend weer vol energie. De dagen vliegen voorbij.
Heb sinds deze maand een madam voor de huishouding. Didee heet ze en ze is moedig, want het is vechten tegen de bierkaai hier. Maar beetje bij beetje wordt de boel steeds schoner en het scheelt me een hoop tijd. Totdat ze de derde week van de maand plots niet kwam opdagen. Toen ik haar die avond belde melde ze dat ze ziek was. Het was blijkbaar niet belangrijk haar nieuwe baas te informeren. De hele week was ze afwezig en omdat ik niet meer gewend was om te poetsen (dat verleer je snel af zeg) is alles weer in een vieze toestand. De zandstorm van afgelopen vrijdag nacht heeft alles, binnen en buiten, weer onder een dikke laag stof bedekt. Maandag komt ze weer, ze zal er wel depresief van worden.
De maand begon ook met weer een vervelende koe die als maar de omheining van mijn bananen veld kapot maakte en zich tegoed deed aan de nieuw aangeplante bananen boompjes. Na een paar keer troffen we de koe in de ochtend aan en bij het proberen te vangen belande de koe op een ongelukkige wijze in een geul. Met alle vier poten onder hem gevouwen kon hij er niet meer uit. Eerst maar weer aan de politie gerapporteerd, want dacht, als die koe op mijn land sterft wil ik er geen sores van. In de middag was de koe wat bijgekomen en hebben we hem met 5 man uit die greppel getrokken en verkast vlakbij mijn huis.
De volgende morgen lag die koe er bij alsof ie dood aan het gaan was. Rollende ogen en er was geen beweging in te krijgen. Uiteindelijk kwam zowaar de eigenaar opdagen. Tenminste, de man die er voor moest zorgen. Ik vertelde hem dat ik schade vergoeding wilde, hij stemde toe en voerde de koe met een motor-taxi af naar het abbatoir. Jaja, ik heb 5000 franc schade vergoeding gehad (7.5 euro) maar die koe had veel meer schade gedaan. Maar meer geld vragen heeft weinig zin, dan laat hij zijn koe gewoon liggen. Helaas is dit een probleem wat steeds terug keert en waar geen goede oplossing voor is. Behalve het bouwen van een sterke omheining met betonnen palen en echt hekwerk, maar dat is weer een investering van duizenden euro’s en daar heeft deze sjaak even geen geld voor.
Dat net achter de rug, liet mijn buurman al zijn kippen los. Niet van de een op de andere dag, maar elke dag een paar. Stuk of 50 kippen, die zich tussen mijn bananen te goed deden aan van alles wat een kip eet. Weet niet of je weet wat een kip doet, ik zal het je even uitleggen. Die krabt met zijn voet in de aarde in de hoop dat hij er mieren, jonge plantjes, insecten of wat anders vind. En als er een kip op je terrein loopt, ach, geen probleem. Maar als er 50 kippen op je terrein lopen beginnen ze aan de voet van de bananen boom te krabben, omdat het daar altijd vochtig is en krabben alle aarde rond de bananen boom weg. En dat terwijl ik mest, kompost en kunstmest rond de voet van de bananen boom strooi. Dat krabben die klote kippen dan weg. Dus stapte op mijn buurman af om er over te praten. Het is, dacht ik, een redelijke man, spreekt goed Engels en is intelligent. Toen ik vroeg of hij zijn kippen bij hem wilde houden kreeg ik echter een preek van dat ik niet in Europa was en dat het nou eenmaal zo was in Mali. Echt niet, zo is het niet in Mali en nergens ter wereld. Als je beesten schade doen, ben je verantwoordelijk. Haha, lachte hij, er is toch niemand die gaat geloven dat mijn kippen schade aan jouw bananen bomen doen. En daarmee was wat hem betrof de kous af. Twee dagen later stapte ik weer op hem af in de hoop dat hij er eens over nagedacht had, maar ik kreeg weer een hoop blabla naar mijn hoofd. Niks intelligents dus die buurman. Gaf daarom mijn medewerkers opdracht om, als ze kippen op mijn land zagen lopen, ze eens flink te grazen te nemen. Paar stenen naar de kop doet wonderen. Hierop werd de kippen populatie op mijn land wat minder, maar nog steeds aanwezig. Af en toe overleefd zo’n kip de steen naar zijn hoofd het niet en word door de medewerkers opgepeuzeld. Het probleem blijft bestaan.
Dezelfde intelligente buurman besloot om de geweldig mooie populieren, die rondom zijn land stonden, en dus ook bij mij wat heerlijke schaduw bracht, allemaal om te zagen. Jaaaa, zegt die lul, ik heb dit jaar minder opbrengst, die bomen trekken alle voedingswaarde uit de grond. Dus hak ik ze om en verkoop het hout, dat brengt best geld op in Bamako.
Zijn land ziet er nu uit als een dor stuk woestijnland. De bomen werden te laag omgehakt, waardoor ze waarschijnlijk niet meer uitlopen en bij het omvallen vernielde ze zijn omheining, dus ook mijn omheining. Gelijk gevraagd of hij dat even wil repareren. Ja hoor doe ik, maar de volgende dag stond er een van zijn koeien zich tegoed te doen aan mijn papaya bomen. Grrr, hier kan ik erg kwaad over worden. Tot op heden liggen de omgehakte bomen op zijn land, als het regen seizoen gaat beginnen verteren ze, als de termieten er niet al aan zijn begonnen. Dat was buurman. Nou, op nog een akkevietje na. Hij had me, heb ik eerder over geschreven, iemand gestuurd die mijn hond zou kastreren. Die muts presteerde het om de hond een bal afhandig te maken, de tweede zit nog op de plek. Vroeg dus die zelfde buurma of hij die man nog wilde sturen voor de tweede bal. Niks meer van gehoord, een bal weg, geld weg.
Erger deze maand was dat er van 27 op 28 mei een enorme windstorm over ons raasde en minstens 40 bakbanaan bomen omduwde. Allemaal met vruchten, dus dat is een hoop geld wat omgewaaid is. Bij nadere inspectie bleek de bananen manager (zoals ik hem dan maar noem), die opdracht had om al die bak banaan bomen (die langer en dunner zijn dan de gewone bananen boom) te onderstutten tegen juist dit soort winden, het hout gewoon tegen de bomen aan had gezet zonder te verankeren en zonder vast te maken. Die kreeg van mij ter plekke een gele kaart. Drie gele kaarten is opzouten. Hij kreeg een donderspreek na. Weer was ik boos.
Mijn vissen gaan nog goed. Kon er nog 100 bijkopen van een visser dus zit nu op bijna 400 meervallen. Ze groeien goed. Todat er op een ochtend plots drie vissekoppen boven kwamen drijven. En dat terwijl ik in de ochtend bij het voeren niks gezien had. Ik riep mijn personeel er bij en onder het discusieren wat dat dan wel niet kon zijn, ploep, weer een vissekop omhoog. De conclusie was vrij simpel, er zat een faraan in mijn vijfer. Die scharrelen hier rond en kunnen tot wel 2 m lang worden. En dat zijn volgens mij de enige beesten, op een krokodil na, die zoiets kan presteren. De kop van een meerval is erg hard met een heel groot bot, dus dat valt niet te veroberen. Snel de kraan geopened om het basin leeg te laten lopen om dat beest te vangen, voor ie mijn halve vissen populatie opeet. Dat duurt echter driekwart dag voor het leeg is. Ventje ernaast gepost om in de gaten te houden of dat mormel er niet uit klimt. Laat in de middag was het basin vrijwel leeg. Geen faraan te bekennen, alleen maar vissies. Dit was heel erg raar maar moest weer snel een oplossing bedenken. Dorp ingereden en een rol kippengaas gehaald en het hele basin van boven afgesloten met kippengaas. Er kan geen faraan, vogel of dief meer bij mijn vis.
Eind van de maand begon het regen seizoen zich voorzichtig aan te melden. Elke middag kwamen er wat wolken opzetten, soms dreigende. Helaas bleef de regen uit maar de wolken alleen al, blokkeerde de zon en deden de temperatuur wat dalen. Dat zal zich volgende maand voortzetten en de wolken zullen elke middag dreigender worden, totdat ze een keer open barsten. Dan ga ik juichen.
Als laatste meld ik dat deze maand de scheurbuik maand is aangebroken. De markt bied eigenlijk niks meer aan vers voedsel. De tomaten zijn weg, paprika’s op, groene kool afwezig, er rest zich wat aardappelen (als ik geluk heb) en de altijd wel aanwezige uien. Spinazie achtige bladen doen de intrede. Meestal blad van bonen of andere planten maar op de een of andere manier roept dat me niet.
Halverwege deze maand viel mijn moeder ongelukkig en brak haar heup. Ze zit in de 80 dus geen leuke ervaring. Maar moet zeggen dat men is Nederland deze dingen snel oplost. Pin er in, en twee dagen later beginnen met lopen. Wens mijn moeder, die deze berichten overigens nooit leest, toch sterkte.
Loop nog steeds met plannen een winkeltje te beginnen maar het vinden van een goede lokatie is niet makkelijk. Manantali is niet echt een groot dorp dus het aantal winkels is beperkt. Zo gauw ik dat gevonden heb kan het snel gaan.
Het pomp project vordert gestaag. Eind van de maand was het eind in zicht. Nog twee pompen en dan heb ik alles aan deze kant van de rivier gerepareerd. Het plan was om aan de andere kant verder te gaan, maar eerlijk gezegd wil ik even pauze. Wellicht als de grootste hitte verdwenen is krijg ik weer puf.
Tja dat waren de beslommeringen van deze maand zo’n beetje, ik groet U en tot de volgende maand
(9)Dislikes
(0)