De eerste week van Januari was het koud, heel koud. Sterker nog, het was dagen bewolkt en er viel zelf regen. Ongehoord. Ik liep met een trui en een jas aan, en had medelij met de arme Afrikanen die helemaal niet op dit soort temperaturen zijn ingesteld. Zeker de kinderen lopen er bij met een flinterdun gescheurd t-shirtje en een korte broek en bibberen de hele dag.
Met een nieuw jaar, uiteraard een goed voornemen. Ik ben met roken gestopt. Ik schrijf dit nu op de 31ste en heb nog niet gerookt. Het is al wel wat makkelijker geworden maar ik zou er toch nog wel zo een op kunnen steken. Doe ik niet hoor. Hoest al een stuk minder, maar goed voor het gewicht is het niet helemaal. Dat is dan maar een voornemen voor volgend jaar.
Ander goed voornemen was om eens een vuist te maken tegen die mensen die geld van me geleend hebben en het als maar niet terug willen betalen. Hier doe je dat door naar de politie te gaan. Daar vertel je je verhaal, er wordt dan een zgn convocation geschreven. Daarmee ga je naar de betreffende persoon en die overhandig je. Hij is dan verplicht zich op het politie buro te melden om een regeling te treffen. Dit koste bijna een dag tijd allemaal, maar als je nooit je tanden laat zien denken de mensen dat ze een loopje met je kunnen nemen.
Heb mijn bananen vrouw gewisseld. Ik verkocht elke maandag mijn bananen aan Ami, een nogal omvangrijke kleurijke vrouw, met een vlotte babbel. Ik ken haar al langer en op financieel gebied vertrouw ik haar voor geen duppie. Had dus heel duidelijke afspraken gemaakt. Maandag kom je de bananen halen en betalen. Als je of niet komt, of geen geld bij je hebt, verkoop ik het aan een ander. Lijkt me duidelijk, maar niet voor Madam Ami. Die moest elke afspraak zo oprekken dat mijn geduld op een gegeven moment op was. Dus tot grote consternatie heb ik haar de eerste week van Januari verteld dat ik het met haar voor gezien hield. Dan komen bij de Malinezen altijd de ach en wee verhalen, ik was er op voorbereid. Maar we zijn toch vrienden, en we doen het toch samen, en ik help jou toch ook, etc etc. Helaas pindakaas, ik verkoop nu, tot mijn tevredenheid, mijn bananen en papayas aan een vrouw die onmiddelijk betaald en bijna niet klaagt. Nu maar hopen dat dit zo blijft.
Het gaat overigens wel goed met die bananen, maar ik heb uitgerekend dat ik er nooit rijk van zal worden. De opbrengst is zo laag (6 bananen voor 12 cent) en de kosten van kunstmest zo hoog dat ik er net geen geld bijleg maar het scheelt ook niet veel. Laten we het maar bezigheidstherapie noemen. Ga proberen het aantal bomen te verhogen en het percentage bakbanaan bomen te vergroten (die leveren meer geld op), wie weet kan ik het op die manier toch nog wat rendabeler maken.
Het wordt hier ondertussen een hele beestenboel. Kwam er op oudjaars dag iemand met een jong poesje aanlopen van een week of 8, een week later kwam er iemand een klein hondenpupje brengen van 6 weken. Die twee zijn natuurlijk leuk, spelen ook leuk samen, en goed tegen muizen en ander ongedierte. Maar wel weer werk. Heb ook tegenwoordig twee eenden. Daar moest ik een vijfer voor graven, kleintje hoor. En de kippen kuikens worden ook groot, zijn er toch ook 18. En die worden vervelend en brutaal, dus die ga ik zo snel mogenlijk verkopen, ze zijn nog wat te klein voor de pan. Die kippen eten het voer van de hond en kat op, ook dat van de eenden en zijn honds brutaal. En dom, want ze hebben een geheugen van 5 minuten. Dus als je ze een steen tegen de harses gooi omdat ze weer eens aan het eten van de eenden zitten, stuiven ze krijsend en gillend weg, om na 5 minuten gewoon weer hetzelfde te doen.
De pomp reparatie in de dorpen om me heen kwam stil te liggen. Ik had inmiddels 7 of 8 pompen gerepareerd en geconstateerd dat ze allemaal heel snel weer kuren vertonen, we doen iets niet goed. Mijn twee lokale medewerkers willen ook te snel, het kost ook nog eens teveel dagen tijd. Het werdt zo erg dat ik op een gegeven moment thuis kwam, na weer een pomp gelicht te hebben, en ik constateerde dat mijn eigen werknemers niet goed wisten welk werk ze moesten doen omdat ik er nooit was en toen maar zijn begonnen de dure zak kunstmest te gaan uitstrooien op plekken waar dat helemaal niet moest. Toen heb ik gezegd STOP. Dit gaat te ver, als mijn eigen spul gaat lijden onder de hulpverlening aan de lokalen is dat niet goed.
Dus heb eerst een week pauze genomen en daarna eerst een bestudeerd waar het probleem lag. Het bleek dat wij (inclusief ikzelf) verkeerde aannames hebben gedaan en daardoor de pomp, boven de grond, niet 100% goed hebben gerepareerd waardoor de pomp hendel en bijbehorende lagers speling kregen en de lagers stuk gingen. Je moet je voorstellen dat die pompen bijna continu in gebruik zijn, die hebben heel wat te verduren.
Voordat ik hier een oplossing voor had ging een poos overheen. Immers staan die pompen er al 25 jaar, veelal zonder onderhoud, en zijn deels uitgelubberd. As gaten zijn te groot geworden, pomp hendels versleten. En dan kan je wel voor alles nieuw kopen, maar dat is een kostbare gebeurtenis. Er staan wel 50 pompen in mijn directe omgeving, dus ik moest een werkbare, simpele oplossing vinden. En daar ben ik nu nog mee bezig. Denk het gevonden te hebben en heb de eerste pomp daarmee gerepareerd. Nu even een weekje wachten om te zien of het werkt.
Overigens zijn bijdrages voor deze pomp reparaties van harte welkom, het kost allemaal toch wat meer dan in eerste instantie ingeschat. Er is een Nederlandse project wat hier geld voor inzamelt, je kan bij mij hun bankrekeing nr krijgen of even op maliproject.nl kijken. Alle bijdrages zijn bij de belasting aftrekbaar.
Typische Afrikaanse kluchten ontwikkelen zich rond dit pomp reparatie project. Zo liet de bank manager zich ontvallen dat echt niet iedereen blij was met mijn aktie. De burgermeester vroeg een financiële bijdrage aan mijn twee hulpen. Immer werkte ze in zijn rayon dus was het normaal dat hij er ook van zou meeprofiteren.aan mij durft hij dat niet te vragen.
Domme neger, dat mag je niet zeggen, dat is discriminatie. Maar domme Afrikaan mag weer wel. En domme blanke helemaal geen probleem. En dat zit zo. Ik heb al maanden, eigenlijk meer dan een jaar, problemen met kijn auto. Sinds ik hem daar de plaatselijke monteur heb laten repareren, is er het ene probleem na het andere. De rode draad zat hem er in dat de motor warm liep, vooral als ik stil stond. Ik heb er in Manantali door diverse monteurs naar laten kijken, in Bamako ook, zelfs de monteur van de garage van de dam. En allemaal kwamen ze met een ander verhaal. Injectie pomp stuk, hele motor stuck, enfin, de kosten vlogen me om de oren. Niemand die me kon overtuigen dat ze ook echt het probleem gevonden hadden. In Januari stond mijn auto 2 weken bij een monteur hier uit het dorp, ook van hem moest ik, om het probleem op te lossen, toch minstens een paar duizend euro in mijn auto investeren. Totdat ik een toerist uit Oostenrijk had. Deze man was monteur, ingenieur, en werkte in het formule 1 circuit. Hij wilde met alle plezier kijken. Hij deed de motorkap open, keek eens hier, en daar, voelde aan dit en dat, en zei dood leuk : ik denk dat als je de radiator dop vervangt, en de accu klem eens goed vast draait, je van de meeste problemen af bent. Ik blij als een kind op 5 december, bestelde de dop en inderdaad zeg, ik kreeg de motor niet meer warm. Dus besloot ik gelijk eens olie te verversen en filters te vervangen, en dat deed ik bij diezelfde monteur uit het dorp. Ging van een leien dakje, is ook niet moeilijk. Reed naar huis, en vlak voor thuiskomst sloeg de motor af. Ja GVD wat nou weer, ik wordt gek van die auto. Hij starte weer en ik geraakt thuis. De volgende ochtend wilde hij niet meer starten. Ik monteur gebeld. Die verscheen. Mmmmm, tja, ziet er naar uit dat de diesel pomp stuk is, zal ik een nieuwe voor je bestellen? NEE, ga eerst maar eens goed kijken, wat hebben we gisteren met het filter vervangen allemaal aangeraakt. Enfin, alles weer los gehaald, hele ochtend aan die auto lopen klooien, zonder succes. Als laatste poging nog eens het diesel filter los, de monteur zoog aan de diesel leiding en spuwde een mond diesel op de grond. Weet je zeker dat je diesel in de tank hebt, vroeg hij, want ik krijg weinig diesel in mijn mond. Ja, zeg ik, de meter staat ophalf vol. Terwijl ik dit zei, dacht ik, maar ik heb wel al heel lang een halve tank. Zette het kontakt uit, het metertje bleef op een halve tank staan. Je raad het, de beste monteur had mijn dashboard schoon gemaakt een maand geleden en iets verkeerd aangesloten, er zat gewoon geen druppel diesel in de tank. Daar sta je dan twee dagen te sleutelen. Hoe dom kan je zijn….
Mali ist Kaput zei een lokaal, die ooit voor de Duitsters bij het bouwen van de dam had gewerkt. Dat was een van de weinige woorden die hij nog wist, maar gelijk had hij. Mali is helemaal kaput. Ondanks de mooie woorden van de president, van de ambasadeurs en ministers, werkt niks naar behoren in Mali. En het ziet er ook niet naar uit dat dit snel beter wordt. Wat doe ik hier eiegenlijk nog?
(8)Dislikes
(0)