Ik ben te laat met dit schrijven. Niet de eerste keer trouwens. Met mijn 3 weken bezoek aan Nederland en de problemen die ik met Boly had ontbrak het me vaak de lust om wat op papier te zetten. Ik beloof, net als vorige jaar, beterschap.
Begin November vloog ik terug naar Mali na 3 heerlijke en gezellige weken in Nederland. Uiteraardweer te veel kilo’s in mijn koffer maar wist me er weer uit te praten. De reis verliep vlekkeloos, de douane in Bamako wilde mijn koffer niet in zien. Dat is weer een hele opluchting. Verbleef twee dagen in Bamako en reed terug naar Manantali. Mijn auto word oud en gammel en stond onderweg twee keer met panne stil. Maar kon het allemaal zelf oplossen. De nieuwe voorruit die ik had besteld was niet geplaatst en de man die ik er voor had betaald in geen velde of wegen te vinden. Dat is Afrika.
Terug thuis begon het slecht alhoewel ik moet zeggen dat de drie jongens die ik er speciaal voor had aangenomen de boel prima hadden verzorgd. De problemen met Boly stapelde zich elke dag weer op. Het werk wat hij in mijn drie weken absentie had gedaan was nihil, hij had er, zoals altijd, met de pet naar gegooid. Elke morgen als ik zijn kop weer zag, vloog mijn figuurlijke bloeddruk weer omhoog. Ik moest het oplossen want zo had ik er geen zin meer in.
Dus gaf ik hem de wortel en schop behandeling. Voor diegene die dat niet kennen, de spreekwoordelijke wortel voor zijn neus hangen met een aanbod, en tegelijkertijd een schop onder zijn hol geven met de mededeling dat hij dit snel moest accepteren anders zou ik het aanbod intrekken en kreeg hij geen stuiver. Ik deed dit aanbod in een gesprek met de Chef-de-village er bij zodat ik getuigen zou hebben. Helaas, Bolly bleef op alles NEE zeggen, kwam zelf niet met alternatieven en was alleen maar halsstarrig. Tja, dan heb ik mijn best gedaan, en melde hem doodleuk dat zijn arbeids kontrakt aan het eind van de maand ten einde liep en hij maar moest zien hoe hij het verder zou rooien. Ik was er klaar mee.
Dit blijft echter Africa, en daar gaan de zaken toch wat anders. Toen ik een bevriende loodgieter het hele euvel vertelde, sprong hij onmiddelijk in de bres. Hij zou het gaan regelen, en twee dagen later zat ik wederom in een groeps gesprek, dit keer met weer andere mensen, en uiteraard Boly.
Na heel lang praten, concessies van beide kanten, hebben we uiteindelijk een accoord gevonden. Een paar dagen later dit kontrakt bij de burgermeester laten legaliseren, bye bye Boly.
Nu had ik eindelijk rust in mijn kop. Na een paar dagen begon ik helemaal op te leven, had er weer zin in, dat was snel duidelijk. Had veel meer werklust en de ideeen vlogen me in de kop. Bestede de laatste weken van November aan het opruimen. De bananen werden netjes gemaakt, dat wil zeggen oude bladeren afgesneden, onkruid verwijdert, na twee weken zagen ze er week puik uit. Fruitbomen werden bijgesnoeid. De citroen bomen groeide alle kanten uit, wat andere vruchten bomen omgehakt, mango’s bijgesnoeid, vijgen bijgesnoeid, om nog maar niet te spreken over het aanplanten van de bijna 200 vruchtenbomen waarvan ik zaad uit nederland had meegenomen. Pistache, Olijf, manderijn, diverse bessen en vele soorten bananen. Alles een heel werk.
In Nederland had ik met Addie en Kees van het Maliproject afgesproken dat ik de waterpompen van de dorpen in de regio zou gaan repareren. Er waren dorpen zonder schoon drinkwater en dat kunnen we niet laten gaan. Dat project van de grond trekken koste ook veel tijd. Het oragiseren van de mensen, de onderdelen en het op een lijn krijgen van de bevolking met mijn voorstellen, koste veel bla bla uren. Maar in de eerste week van december kon de figuurlijke eerste steen gelegd worden, namelijk de reparatie van de eerste pomp in het dorp Kourcoundi. De pomp had vele maanden defect stil gestaan maar na reparatie kwam er veel water uit. Iedereen , inclusief ondergetekende , was erg blij.
Wat betreft de eigendoms papieren van mijn land nog steeds geen nieuws. Heb de ambasadeur van nederland alhier gevraagd of hij wat voor me kon betekenen hierin, maar ook daar hoor ik niks meer van. Het is nu drie jaar sinds de aanvraag, wordt wel erg lang.
Verder gaat eigenlijk alles wel ok. Het is een heerlijk seizoen nu in Mali. Niet te warm, frisse nachten, de boel is nog wat groen van het regen seizoen. De bananen gaan goed, de papya’s beginnen ook vruchten te geven en er komen zelfs zo af en toe toeristen langs. Zoals de Braziliaanse fietser, onderweg naar Zuid Afrika, een paar keer een motor rijder zoals de erg aardige russen uit st Petersburg.
Ik zou zeggen, vast fijne feestdagen, hker genoeg zwarte pieten.
(6)Dislikes
(0)