Maart stond in het teken van de voorbereidingen voor mijn ‘vakantie’ naar Nederland. Uiteraard waren er ook wel andere ontwikkelingen. Het probleem met de burgemeester en het stuk grond ( zie vorige maanden) sukkelde voort. Kon het stuk niet terug geven en mijn plan om het te ruilen met een ander stuitte op hebberigheid. De man vroeg 6x de normale prijs. Tja, ik heb niet echt behoefte om het te verkopen, melde hij, maar als ik er veel geld voor kan krijgen worden we het vast eens. Ja, niet dus. Had het dus eigenlijk een beetje op gegeven. Als de burgemeester zo nodig mij van het stukje grond wil ontzien moet ie zelf maar met een oplossing komen, dus liet het maar voor wat het was.
Ging op bezoek bij de Fransen die een kilometer of 15 verderop een soort van instuif hippie kamp hadden gemaakt. Ze zaten er blijkbaar al een paar jaar maar gingen regelmatig terug om dan met volle busjes weer terug te komen. Erg veel aan ontwikkeling hadden ze in die jaren niet gedaan. Ze woonde nog steeds in een tent en de paar Afrikaanse hutjes die er stonden waren gehavend en beschadigd.
Het stuk grond lag pal naast een dorp en het was een in en uitloop van mensen. Gezellig, dat wel, maar erg druk. Ook stonden er twee grote bestelbussen met Franse jongelui die op visite waren. Allemaal stuk voor stuk Rastafari. Een had 8! honden mee.
Ze hadden die dag een groot feest georganiseerd met TamTam en gezang. Leuk. Het hoofd van de groep had wilde plannen. Opzetten van een bibliotheek, een klasje voor de kids en het beginnen van een groentetuin. Maar van dit alles was in al die jaren nog niet veel terecht gekomen.
De bouw van het water reservoir begon. Er was mij ter oren gekomen dat ze misschien in April wel eens tijdelijk het water zouden kunnen afsluiten voor onderhoud. Men had geen idee of dat voor een, twee of drie dagen zou zijn dus moest ik voorzorg maatregelen nemen. Geen water is funest. Had dus opdracht gegeven voor de bouw van een reservoir van 4 kubieke meter zodat ik een reserve voorraadje had. De maker deed dit van gewone stenen. Hij had er ervaring mee dus had er vertrouwen in. Had het reservoir op het hoogste punt van het land gemaakt om wat druk in de leiding te krijgen.
Eerst vloertje storten, daarna opbouwen met cement en stenen en afwerken met stucwerk. Daarna water en aansluiten en hoppa, een water reservoir. Haha, niet dus, want dit is Afrika. Nadat ik een beetje water in het reservoir had gedaan lekte het ding aan alle kanten. Enfin, man terug komen en boel opnieuw aansmeren en repareren. De volgende dag eindelijk water erin laten lopen. Draaide de kraan open en liet het bassin vol lopen. Liep ondertussen weg om mijn eigen hoofdkraan dicht te gaan doen om te kijken of ik met het bassin water een beetje druk op de leiding had. Was nog geen 20 meter van het bassin vandaan toen ik een doffe klap hoorde. Draaide me om en zag dat het hele basic ontploft was. De stenen waren tot 5 meter verderop geploft, levens gevaarlijk.
Had groot deel van de maand twee Nederlandse gasten. Ola en Geert kwamen op de motor en zijn op weg naar Zuid Afrika. Rustige mensen waar ik weinig omkijken naar had, behalve toen ze ziek werden. Eerst werd geert flink ziek en toen hij twee dagen later wat beter was werd Ola zwaar ziek met dezelfde verschijnselen. Waarschijnlijk iets verkeerds gegeten. Heb Geert meegenomen naar het ziekenhuisje waar hij weer opgelapt werd met de juiste medicijnen. Die kon Ola twee dagen later dus ook nemen.
Een paar dagen voor mijn vertrek naar Bamako melde zich een koper voor het stuk land waar ik eigenlijk wel van af wilde. Die betaalde de helft aan en beloofde de andere helft te voldoen als ik terug kwam. Is dat probleem ook weer opgelost en kan de burgemeester weer lachen.
Heb nog wat werk aan mijn auto laten doen. De enige monteur in de buurt ontfermde zich over mijn auto. Nieuwe zuiger veren (hele motor moest uit elkaar), bladveer rubbers, schokdempers, diesel injectoren, koppakking, enfin, elke keer vond hij weer wat anders dat niet deugde. Liet ook eindelijk een veiligheid gordel voor de passagier plaatsen. Al om al is de halve auto uit elkaar gehaald en was ik een bom duiten kwijt, maar het moet allemaal weer een paar jaar mee kunnen.
De tuin voor de vrouwen van Dialakoto, die ik met hulp van vrienden en kennissen heb gebouwd gaat goed. De vrouwen zijn druk aan het verbouwen en hebben hier en daar al geoogst. Ik rijd er dagelijks wel een keer langs en altijd zie ik wel mensen aan het werk. Onkruid wieden of water geven. Heb wel moeten ingrijpen toen ik zag dat er vrouwen de afwas in de tuin gingen doen. In het dorp zelf is geen stromend water en dan is een kraan natuurlijk heel verleidelijk. Maar heb hier onmiddellijk een halt aan geroepen.
Verder bleef het heel maart wel koel in de nacht, wat erg prettig was. Begin maart was er zelfs de koudste nacht van het jaar met 12.9 graden. Het is op een zich wel een prettige maand. Geen muggen, eigenlijk niet al te veel insecten. Veel bomen zijn uitgelopen en geven weer schaduw, zo ook de grote boom naast mijn huis.
Heb riet op mijn dak gelegd tegen de hitte, dat werkt best goed. Als ik overdag alle ramen dicht houd blijf ik het in huis redelijk koel houden. In de nacht dan weer alles open, zo blijft het rond de dertig graden in huis.
Halverwege de maand kwam de waterleiding maatschappij met een vreemd verzoek. De oude directeur was met pensioen, er was een verse aangerukt. Die had gezien dat de oude allerlei aansluitingen had goedgekeurd (onder andere die van mij en die van de tuin voor de vrouwen van Dialakoto) zonder ooit iets op papier gezet te hebben. Iedereen moest nu een verzoek tot aansluiting sturen zodat dit door het hoofdkantoor in Bamako kan worden beoordeeld. Vreemde gang van zaken, daar zal nog wel een staartje aan komen vermoed ik.
Verder niet veel bijzonders eigenlijk, de laatste week van de maand begonnen met organiseren voor mijn reis naar Nederland. Kost toch altijd wel veel tijd. Wil eigenlijk ook erg graag in Bamako een extra zonnepaneel kopen en een klein vries kistje. Dan kan ik brood e.d. invriezen en hoef ik niet elke dag naar de markt, plus dat ik dan eten voor toeristen kan voorbereiden en invriezen zodat ik snel iets kan klaar maken (spaghetti saus of een lekker kerrie sausje).
In April zit ik dus in Nederland, daar zal ik niet te veel over gaan schrijven. Maar zal me uiteraard wel melden. Tot dan
(6)Dislikes
(0)