December 2013 Nederlands
December is een heerlijk koele maand in dit deel van Mali. Qua temperatuur een beetje vergelijkbaar met de zomer in Nederland. Helaas is het ook de tijd van het grote branden is (men fikt hier alles, maar dan ook alles plat), gekoppeld aan soms veel zand in de lucht, is het misschien niet zo’n goede tijd voor mensen met astma. Geukkig heb ik daar al jaren geen last meer van dus ik geniet van het koele weer. Overdag zo een graad of 25 a 30, nachts afkoelend naar heel soms wel 14 graden. Brrrr, koud.
In tegenstelling tot de bouw van de tuin voor de vrouwen van Dialakoto, ging de bouw van de school vlotjes. Op het moment dat ik dit schrijf, tweede week december, zit het dak er op, de ramen en deuren zijn gemonteerd, de laatste hand wordt gelegd aan plafonds en elektra. Rest het afwerken en verven. Dat moet eigenlijk over twee weken klaar zijn.
Met de tuin loopt het niet zo vlotjes. In eerste instantie ging alles goed, ik heb water aan gelegd, kranen gemonteerd. Zonder te veel problemen. Toen werd het tijd om de palen voor het hekwerk te gaan plaatsen. De Chef-de-Village had, via zijn vrouw laten weten dat het stuk grond toch echt te groot was en ik vijf meter in moest korten. Daar was ik niet bij mee maar is te overkomen. Hielp zelf mee met het plaatsen van alle palen aan een kant, en gaf opdracht de rest ook zo te plaatsen. De mutsen draaide de palen, die een L vorm hebben, echter allemaal om en zette ze in het cement. Toen ik de volgende dag ging kijken was ik niet echt blij. Maar goed, ook hier vind ik wel een oplossing op, het is alleen iets meer werk.
Erger was, dat toen ik daar aan het werk was, de chef-de-village langs kwam strompelen. Toen ik hem vroeg waarom hij die 5 meter had ingekort kwam er een relaas van wel 10 minuten. Allemaal in Malinke taal, dus ik snapte er helemaal niets van. Maar Murike, een oude baas, die mee hielp met het plaatsen van de palen, vertaalde dat de chef het er plots niet meer mee eens was, dat ik zijn grond gebruikte. Dit ondanks eerdere afspraken. Ik snap tot nu toe nog steeds niet waarom niet. Maar ik was genoodzaakt het werk te stoppen.
Belde de volgende dag de burgermeester, die had immers meegeholpen met de totstandkoming van het akkoord met de chef. De burgervader was echter op verkiezing campagne en in geen velden of wegen te bekennen. Het duurde een week voor ik hem eindelijk te pakken kreeg. Ik kom morgen langs, schreeuwde hij door de telefoon. Enfin, het is nu een week later en ondanks herhaalde verzoeken en wat venijnige sms’ jes mijnerzijds is mijnheer blijkbaar te beroert om te verschijnen.
Na een week besloot ik zelf langs de chef te gaan en uitleg te vragen. Blijkbaar had hij al onder druk gestaan van zijn dorp bewoners. Nou je mag die 5 meter wel gebruiken hoor. ja potverdrie, ik had al die palen al de grond staan, kon ik ze dus er allemaal weer uithalen.
Ik wilde graag dat hij het kontrakt tekende, maar hij beweerde bij hoog en laag dat hij dat al lang gedaan had. Terug op weg naar huis kwam ik de burgermeester tegen op zijn brommert. Nee, de chef heeft echt nog niet getekend, hij zou hem het diezelfde laten tekenen beweerde hij.
Ik werd er een beetje pissig en ongedurig over en had zo’n gevoel van ‘ Ik wil nog wel even wachten op een oplossing, maar als het te lang gaat duren haal ik alles weg en kan Dialakoto fluiten naar zijn tuin. Er zijn genoeg dorpen die het wel willen.’ Maar zo ver is het echter nog niet.
In Mali hebben volks vertegenwoordiger verkiezingen plaats gevonden. Met veel lawaai en het geven van kado’s. Vooral kado’s, want zonder het geven van een kado stemt er geen hond op je. Mooi programma, goede ideeën? niet belangrijk. De kado’s zijn veel belangrijker. Dat is allemaal goed verlopen en achter de rug, gelukkig. Het moet allemaal democratisch zijn, maar hoorde achteraf dat de opkomst erg laag was. Volgens BBC radio hadden veel mensen niet gestemd omdat men heilig geloofd dat alle politici zo corrupt als de neten zijn. Stemmen heeft toch geen zin. Welke politici je ook kiest, maakt niet uit voor welke partij, zijn alleen maar uit op eigen belang.
Normaal hecht ik niet zo’n waarde aan wat de BBC radio brengt, want die lullen ook maar voor eigen belang, maar in deze heeft men waarschijnlijk wel gelijk. De corruptie is hier in alle lagen aanwezig.
Voorbeeld hiervan is mijn bezoek aan de forestier, zeg maar de man verantwoordelijk voor bosbouw. Ik hoor dagelijks mensen bomen kappen om me heen. Dat is dood zonde want het kappen, gecombineerd met het afbranden, zorgt er voor dat er weinig nieuws groeit en dat wat er is, omgehakt wordt.
Vond het buro van de man ergens achteraf. Er zat een ventje, verveeld TV te kijken. Waar is je chef, vroeg ik. Die is met wat blanken naar het Nationale park. Die man is dus aan het bij beunen. Ik wist dat er nog iemand hoorde te zijn, die was er echter ook niet en kwam later. Toen ik later terug ging zat deze man, die normaal gesproken controles moet uitvoeren, ook verveeld tv te kijken. Ja, we zijn wat ‘ understaffed’ , legde hij uit. Vertaald betekend dat, geef me wat geld en ik ga controleren. Zo niet ga ik de hele dag verveeld TV kijken.
Tweede week van december was eindelijk de zoveelste kogel door de zoveelste kerk, de chef-de-village heeft het contract getekend. Dus ik kon weer aan de slag met het plaatsen van de palen voor het hekwerk, het hekwerk zelf plaatsen en de grond voorbereiden op verbouwing. Dat koste nogal wat tijd allemaal want ik wilde de mensen het niet meer alleen laten doen. En zo reed ik elke dag wel 10 keer heen en weer, uiteraard alles op eigen kosten. Er moesten paaltjes gemaakt worden voor afbakening van de akkertjes, touwtjes gespannen en eind december was eigenlijk alles wel klaar.
De overdracht was begin januari, dus dat vertel ik lekker volgende maand.
Ondertussen druppelde er ook wat toeristen binnen. Ria en Gerrit, Nederlands stel, Richard Woudenberg, een Nederlandse motor rijder, en Stina en Turi, een Zwitsers koppel. Allemaal aardige mensen die veel reisverhalen kunnen vertellen, dus het was weer veel blabla tussen al het werk door. Alle drie kwamen voor een nacht en bleven bijna een week, toch wel een teken dat mijn plek een goede is.
Op kerstdag werden er 5 kuikens geboren. Ik heb ze maar namen van die dag geven. Jezus, Maria, Casper, Balthazar en Melchior. Omdat ik nog niet weet welke kippen en welke hanen zijn, heb ik geen idee welk kuiken welke naam heeft, dat komt later wel.
Verder gaat de gezondheid goed, heb uiteraard het voornemen om op 1 januari te stoppen met roken. Maar daarover meer volgende maand