Hier mijn gebrabbel over november 2013
Shit, het is al bijna eind november en ik heb nog weinig geschreven. Wat vliegt de tijd. Fijn, zal je misschien denken, dan wordt het tenminste niet zo’n lang verhaal. Klopt!!
.
Heb het druk gehad de afgelopen weken. De aanleg van de tuin voor de vrouwen van Dialakoto is begonnen, ook vergt de constructie van de school de menige uurtjes. Maar ook mijn eigen groenten tuin vergt zijn tijd, alsook het water geven van alles wat groen is, of ik graag groen wil hebben. Er waren nog wat toeristen deze maand, dus druk druk druk.
Om met de tuin voor de vrouwen van Dialakoto te beginnen, alle kogels zijn eindelijk door de kerk. Het heeft heel wat moeite gekost. Gesprekken met jan en alleman, iedereen wil een graantje meepikken. Jammer dan, de meeste zijn met lege zakken weer vertrokken. Maar daar kan je kwaad bloed mee kweken, dus ik moet het voorzichtig doen. Als laatste redmiddel heb ik de wet van Nederland er maar bij gepakt. Kijk, meld ik aan de man die de hand omhoog heeft. Het is mijn geld niet wat ik besteed, ik moet het allemaal aan Nederland verantwoorden. En in principe verlang je smeergeld van me. De Nederlandse wet verbied het betalen van smeergeld. Dus als ik dan straks op visite ga naar Nederland wordt ik pardoes het schavot ingegooid voor 6 maanden.
Dat deed wel menig wenkbrauwen fronsen. Kwam bij dat er een paar weken geleden een grote speech van de regering was, dat men corruptie hard aan wil gaan pakken (yeah right).
De aansluiting van het water aan de immense waterpijp is inmiddels gemaakt. We zijn nu bezig met het graven van de geulen voor de waterslang. dat is toch 300 meter bij elkaar en de grond is hard.
Had nog, bewust, een aanvaring tussen twee loodgieters geëngageerd. Had voor het werk aan twee onafhankelijke loodgieters een offerte gevraagd, iets wat voor hier heel ongebruikelijk was. Zoals ik al verwachte was er een fix verschil in prijs tussen de twee dus heb ze heerlijk tegen elkaar uit lopen spelen. Op een gegeven moment zat ik met de ene bij mij thuis te discussiëren toen de ander er ook aan kwam, gewoon toevallig. Die twee gingen tegen elkaar tekeer, heerlijk. Ik ging als lachende derde er vandoor met een redelijke prijs.
Een voorbeeld van hoe het gaat hier in Mali. We staan met 6 man de geul te graven die onder de weg door gaat. Hiervoor moet de weg dus opengebroken worden. Nou ja, open gebroken, de weg is van zand en gravel, vol met gaten en kuilen, op sommige plekken heeft het water van het regenseizoen de hele weg weggevaagd. Komt er een ventje voorbij op een grote motor en stopt. Ik ben van bureau blabla, wat doen jullie hier.
Ik was net even weg met de auto om jerrycans water te halen om de grond wat de besproeien, dat maakt het graven makkelijker. De lokalen, die staan te graven, weten geen raad en de man met de motor begint te zeuren om geld, want we graven aan de weg. Dat is publiek terrein dus dat mag niet zomaar. Bij zo’n discussie komen er onmiddellijk allerlei mensen kijken, dus het was een hevige discussie toen ik aankwam met de auto. Heb de man aller vriendelijkst uitgelegd dat ik toestemming heb van de burgermeester, de baas en de ingenieur van het waterleiding maatschappij. Nog vriendelijker vertelde ik hem dat ie mijn werkers het werk belette en dat we zo snel mogelijk de geul in de weg af willen hebben, want oh, het is toch zo gevaarlijk zo’n geul van 5 cm breed in de weg. Daarop bond hij in, hij merkte dat ik me niet liet imponeren, en na nog 5 minuten te hebben staan foeteren in het Bamabara tegen mijn medewerkers, vertrok hij. Maar voor hetzelfde geld gaat hij ergens tegen iemand lopen klagen, waardoor er weer een ander ventje komt zeuren.
Anyway, ik vermoed dat over een week of twee alle waterleiding en hekwerk klaar kunnen zijn, dan kan ik de vrouwen gaan uitnodigen om stukjes land in gebruik te gaan nemen. Joepie.
De constructie van het schoolgebouw in Manantali loopt ook voorspoedig. De meeste deuren en ramen zitten er in, het dak van golfplaten is zowat af, de elektra leidingen zijn getrokken. rest er het maken van het houten plafond, het afwerken van veel kleine dingen, het schilderen van alles en dan het afwerken van de vloeren. Ik schat nog een week of drie.
Eindelijk poot aardappelen gevonden. Twee zakken van 30 kilo gekocht, geen idee hoeveel ik nodig had. Het was echt te veel. Heb twee akkertjes vol geplant, heb nog een zak over. Die ga ik over een week of twee planten, zodat niet alles tegelijk oogstbaar is.
Heb een serieus gesprek met Boly gehad omdat de opbrengsten van de groentetuin steeds verder terug liepen. In november was het nog maar de helft van augustus. Hij heeft beterschap belooft en inderdaad staat de tuin nu vol met aankomende groenten. Paprika’s zijn mooi, tomaten planten zien er ook goed uit, dus in december zou het eigenlijk weer een goede maand moeten zijn.
Verder heb ik niet zo veel te melden. Misschien tijd om het eens over Mali als geheel te hebben. Ik maak me een beetje zorgen. In veel publicaties wordt gesproken van de Islamisering van Mali. Heb daar nooit wat van gemerkt, tot voor kort eigenlijk. Ik zie steeds meer burka’s op de markt, ook valt me op dat jonge meisjes al hun hoofd bedekken. Kinderen nog, van 7 of 8 jaar, waar is dat nu weer voor nodig. Voor vrouwen heb ik er nog enigzinds begrip voor, alhoewel het hele hoofddoeken verhaal hier in Mali niet zo speelt. Maar het lijkt wel in opkomst en dat vind ik wel een teken aan de wand. Heb het er met Boly over gehad maar die wuift het weg met zo’n domme opmerking als: ja, dat moet van de ouders dan kunnen de jonge kinderen vast wennen. Ja sorry, daar zakte mijn broek wat van af.
Buiten dat, merkt je hier nooit wat van godsdienstige problemen, maar het is misschien toch zinvol de boel eens in de gaten te houden. Want zo begint het. Eerst de kinderen de hoofddoek, dan de vrouwen, dan de burka’s en dan hand eraf als je naar muziek luistert.
Tot december, prettige feestdagen en grote groeten uit Mooi Mali
(0)Dislikes
(0)