Hier mijn beslommeringen van juli 2013
Het begin van Juli begon nat. Was er eind juni al in een keer 60 mm regen uit de lucht komen vallen, een paar dagen later kwam daar nog eens 15 mm overheen. En met deze regen verandert Mali alsof er getoverd wordt. De droge enorme hitte van 45 graden wordt binnen enkele dagen vervangen door een klamme vochtige warmte van rond de 32. Overal komt er van alles uit de grond. Onvoorstelbaar hoe snel dat gaat. Uiteraard van allerlei gras en onkruid, dat echt in een nacht op komt. Maar er zitten ook heel veel insecten in de grond die het hele jaar hebben gewacht op de eerste forse buien. De opmerkelijkste is wel de fladderaar, zoals ik hem noem. Een klein soort vliegje met enorme lange vleugels. Die graven zich, rond zons ondergang uit, met honderdduizenden fladderen dan als idioten heen en weer, ik neem aan op zoek naar een partner. Omdat er zoveel zijn moet dat niet zo moeilijk zijn. Je kan dan echt niet buiten koken of zelf maar een kop koffie drinken. Ze kruipen in je oren en neus, vliegen je kraag of schoenen binnen, en belanden ook graag in je koffie of thee. Ze zijn niet gevaarlijk maar omdat het er zoveel zijn wel irritant. Na een paar uur vliegen hebben ze hun ding gedaan en verliezen ze hun vleugels, ik neem aan om zichzelf dan weer in te graven. In de ochtend kan je, zeker op plekken waar een lamp zit, rustig met stoffer en blik honderdduizenden vleugeltjes opruimen. Na de volgende regenbui herhaalt het hele process zich in de avond.
De vele insecten trekken weer andere beesten aan waarvan vooral opmerkzaam de vele vleermuizen. Die gieren in de rondte als jachtbommenwerpers. Ik heb er al een paar keer bijna een tegen me hoofd gehad, lijkt me geen pretje als het eens echt gebeurt.
Over beesten gesproken, ik heb eindelijk besloten in te grijpen bij mijn hond. Het is een lief beest maar hij is mij te veel pleite. Dan hoor ik weer dat ie in een dorp twee kilometer verderop is geweest en daar ruzie heeft gemaakt met andere honden. Heb hem eerst een tijdje vast gemaakt maar dat beviel mij niet, en de hond ook niet. Na veel prakkiseren maar voor een Afrikaanse oplossing gekozen. Een oplossing die men voor de ezel en de koe gebruikt, je ziet het ook wel in India. Ik heb een touw aan zijn halsband gebonden en daaraan een stuk hout. Hij kan nu vrij rondlopen maar is wat belemmert want het stuk hout dendert achter hem aan. Het leek in eerste instantie te werken, maar na een paar dagen was mijnheer gewend aan het stuk hout achter hem aan, en denderde met stuk hout en al de bush in. Regelmatig moest ik hem zoeken want dan zat het stuk hout vast in een struik of zo.
Weer een paar dagen later kwam mijnheer terug zonder touw en hout. Nieuwe stuk hout en touw aangebracht, volgende dag weer pleite. Toen een niet al te zware ketting aangebracht, die was na een dag ook pleite. Nu heb ik een zware kettingaan zijn halsband gemaakt, in de hoop dat het wat uithaalt.
De nijlpaarden hebben weer toegeslagen. Dacht alles goed dicht te hebben, ze hebben echter toch weer ergens een plek gevonden waar ze uit het water konden. In de nacht van 5 juli heeft een nijlpaard rustig rond de hele camping gelopen. Zijn voetafdrukken zijn duidelijk te zien. Blijkbaar had hij naar zijn zin want hij nam een hap van een bananen boom hier, een tomatenplant daar, nam nog wat gras tussendoor, verpletterde wat meloenen en liet grote hopen poep achter als cadeau. Het ergste is dat hij op 20 meter van mijn huis geweest is, dat is wel een eng gevoel. Was er vanuit gegaan dat de hond wel zo aanslaan maar heb dat ieder geval niet gehoord.
Ik neem aan dat je weet wat het gevaarlijkste dier in Afrika is? Het dier dat de meeste personen dood. Nee, niet de leeuw, panther of olifant, maar de nijlpaard. Zo’n beest hapt een mens zo doormidden. Ik ben nu wat huiverig om in de nacht over mijn campsite te lopen. Slangen of schorpioenen, geen probleem, maar als ik midden in de nacht een nijlpaard tegen kom wet ik niet of ik dat overleef.
Op 10 juli regende het weer voor het eerst in een week. Het was de hele dag eigenlijk, beetje druilerig met 17 mm regen.
Op die dag begon ook de ramadan. Ikzelf zit er niet zo mee maar de productiviteit zal wel wat omlaag gaan vermoed ik.
Heb nu al een maand geen toerist gezien hier in het afgelegen Manantali. Nu het regenseizoen is begonnen zal het ook wel geen storm gaan lopen, dus ben maar begonnen met de bouw van een lange lange muur. Deze muur, die vrijwel de hele lengte van de campsite moet gaan lopen, moet water erosie tegen gaan. Ik maak hem zelf, met grote stenen en om de 5 meter een pilaar.
De verkiezingen zijn in aantoch, dat is wel duidelijk te merken. Maar liefst 28!! president kandidaten zijn er. Hier in het dorp heeft duidelijk niemand enige politieke kennis, net als ik overigens. Maar Boly slaat wel alles. Op wie ga je stemmen, vraag ik hem regelmatig. Op IBK verteld hij dan vol trots. Waarom dan, is uiteraard mijn volgende vraag. Ja, omdat iedereen in het dorp op hem stemt. Maar Bolym is dan uiteraard mijn volgende zin, je stemt toch voor jezelf, en niet voor je dorp. Waar staat IBK voor, wat wil hij met Mali. Haha, je snapt het al, hij heeft geen flauw idee. Dan vervolg ik met het feit dat deze IBK een wat oudere man is die er ook was toen Mali in de afgrond storte, en er misschien wel aan heeft mee gewerkt. Neee, zegt Boly dan vol overgave, het is een oude wijze man, dat hebben we nodig. Maar Boly, het lijkt mij dat Mali een nieuwe generatie politicie nodig heeft, politici met daadkracht en hart voor Mali, en niet een ouwe zak met grote en diepe zakken. Waarom stem je niet op een vrouw, er zijn een paar vrouwen kandidaat? De reatie van Boly is dan voorspelbaar. Mali zal nooit een vrouw als president hebben want die vrouwen wetenn niks, de mannen zijn veeel slimmer. Enfin, ik blijf nog even pesten maar Boly geeft geen krimp. IBK wordt president, punt uit. Mali heeft duidelijk nog een lange weg te gaan.
Oveal hangen verkiezings posters, alles is volgeklad. Dat is niet moeilijk als er 28 kandidaten zijn. Als er na de eerste ronde geen duidelijke winnaar is volgt er na twee weken of zo een tweede ronde. Het wordt spannend. Af en toe komt er een politieke partij Manatali bezoeken. Een grote stoet met auto’s komt dan het voetbal terrein (annex markt) oprijden, grote speakers worden uitgeladen en de aanwezigen worden getrakteerd op vlaggetjes en posters, hier en daar zullen echt wel wat kado’s van hand tot hand gaan. De luide speakers zijn tot ver in de omtrek te horen, ook bij mij. Er wordt eten uitgedeeld, er worden seeches gehouden en na een paar uur trekt de stoet naar het volgende dorp. Leuk dat allemaal zo mee te maken.
Kreeg halfJuli twee gasten op bezoek. Twee Fransse motor rijders. Aardige jongens die mijn hut huurde.
Ze hadden niks bij zich. Voor het avond eten stuurde ik ze naar het dorp, het ontbijt heb ik ze kado gedaan. Ze vertrokken pas om 12 uur in de middag omdat het in de ochtend regenden en wilde de rechtstreekse piste naar Kiniaba nemen. Een weg die in de droge tijd al moeilijk is, en in de regentijd misschien wel onbegaanbaar, maar ze vertrokken met goede moed. Ben benieuwd of ze ooit zijn aangekomen.
Eigenlijk wilde ik nog eens naar Bamako voor de regentijd echt begint, want dan zijn de wegen onbegaanbaar. Maar ik twijvelde want ik had geen zin om in de modder te blijven steken. Toen het echter eind juli al een week droog was besloot ik het er op te wagen. Ik zou Boly meenemen en Sindefing, een jongen uit het dorp die zijn broer wilde bezoeken, zou ook mee gaan. Leek me wel handig als ik vast zou steken. En zo reed ik op zondag de 21ste vroeg in de ochtend naar Bamako. De weg was beter dan ik hoopte en was dus al om drie uur in de middag in de hoofdstad. Belde de broper van Sindefing dat hij hem kon halen, maar de gast begon al gelijk te morren. Niks ervan zei ik, kom hem NU halen. Een uur later stond hij met een brommer voor de deur. Ik zeg tegen hem, denk erom, woensdag ochtend om 7 uur rijd ik terug, als je broer er niet is heeft ie pecht want ik ga echt niet op hem wachten. Dan loopt ie maar terug. Ach en wee, maar ik werk en heb eigenlijk helemaal geen tijd voor hem, en woensdag ochtend moet ik al om 6 uur in de ochtend op mijn werk zijn. Ik heb een hekel aan die gastdus was vrij hard tegen hem. Je zorgt er maar voor, het is jouw broer en jouw probleem, ik heb genoeg te doen en wil dus niet met hem opgezadelt zitten. Morrend vertrokken ze, met de belofte dat hij zijn broer op dinsdag avond zou brengen.
Diezelfde avond nam ik Boly mee naar een wat duur restaurant. Mijnheer wilde kip eten. Geen probleem, en na wat lang wachten kwam er een mooi stuk kip met friet voor Boly. Het begon er al mee dat hij met vork en mes moest eten. Dat lukte voor geen meter en na het een paar minuten aangezien te hebben verzekerde ik hem dat zelfs wij in Holland kip met onze handen eten, dus hij hoefde zich niet te schamen. Toch zag ik dat er iets aan scheelde maar hij wilde niks loslaten. Ik had al snel mijn steak met frietjes verorbert en Boly zat nog wat met zijn kip te spelen, de frietjes (die waarempel goed waren) had hij niet aangeraakt. Toen de serveerster zijn bijna nog geheel volle bord mee nam kwam het hoge woord er uit. Eten zonder rijst is geen eten. Pfff, boer!!
Boly is vroom Moslim, 5 maal per dag bidden en alles draait om Allah. Maar dan ook alles. Had grootste moeite hem te overtuigen dat als je reist, je overdag wel mag eten. Nadat hij zijn Inmam bezocht die hem toestemming gaf was hij er mee akkoord. Maar reizen met een zo uit de klei getrokken Moslim brengt toch wel aparte situaties met zich mee.
Mijnheer moet ook om 5 uur in de ochtend bidden, had dus uit voorzorg snachts mijn oordoppen in. in de middag gaat hij ook bidden, in de tuin van het Hotel, maar ik zie dat hij met zijn kont naar Mecca ligt ipv met zijn hoofd. Dus ik zeg, Boly, je loopt de verkeerde kant uit te bidden hoor. Hij was helemaal overstuur, God had hem dus al die tijd niet gehoord. Als boete ging hij nog maar eens extra lang bidden, nu de goede kant op. Ja, zegt ie achteraf, hier in de grote stad heb ik geen benul van richting. De arme ziel.
Zo had hij op de eerste avond gevraagd of hij wat tandenpasta van me mocht hebben. Uiteraard geen probleem, het zit in mijn koffer, pak maar. Ik vond het wat raar want hij heeft een bek met tanden waar een tandarts nachtmerries van heeft. Vieze bruinzwarte stompjes die schots en scheef staan. Kon me niet voorstellen dat hij vaak zijn tanden poetste, zelfs maar een tandenborstel zou hebben, maar misschien vanwege zijn bezoek aan Bamako. Dacht er verder niet bij na.
Toen hij het de laatste avond weer vroeg stemde ik weer in maar toen hij terugkwam van de badkamer had hij behelave mijn tandpasta ook mijn tandenborstel in zijn hand. Wat bleek, hij had dus al twee dagen zijn zwarte stompjes lopen poetsen met dezelfde borstel als waar ik mijn tanden mee poets. Gatverdamme.
Anyway, het bezoek aan Bamako liep voorspoedig, deed al mijn boodschappen en vond zelfs een grasmaaier. weliswaar een half defecte handmaaiertje maar die zou ik best wel kunnen maken en zo’n ding is superhandig hier in de regentijd als alles zo hard groeit. En kan ik misschien toch nog eens een gazonnetje aanleggen.
Ook de rit terug naar Manantali verliep voorspoedig. De weg was nog steeds redelijk droog en ik was blij weer terug te zijn. Die zelfde nacht regende het verschrikkelijk, 50 mm denderde er naar beneden. Was ik blij terug te zijn, want met 50 mm staat de weg blank en wordt vrijwell onbegaanbaar.
Heb een leuke website voor overlanders gevonden. www.wikioverland.org is een initiatief van een Australier. Een website waar elke overlander zijn informatie kwijt kan. De site loopt al twee jaar maar de Australier krijgt hem niet echt lopend. Dus heb beloofd dat ik een hoop dingen zou gaan invullen. Heb toch heel wat landen gezien de afgelopen 10 jaar en zo kunnen andere reizigers nog nut hebben van mijn info. Alle andere reizigers verzoek ik eens deze site te bezoeken en evt wat informatie toe te voegen.
Heb last van termieten. Die beesten zijn niet uit te roeien. In de toeristen hutten koem er steeds termieten binnen door kleine gaatjes in de cementen vloer. Ze bouwen dan van zand een soort tunneltjes op mijn mooi vers geverfde witte muren. Verder doen ze geen schade in de hutten want er is niks van hout maar ze vernielen wel mijn mooie witte verf. Heb al vanalles geprobeerd maar kom er niet van af. Wees maar blij dat we die beesten niet in Nederland hebben want het zijn net kakkerlakken, ontuitroeibaar.
De maand juli eindigde zoals hij begon. Nat. Het regenseizoen is nu in volle gang en dat blijft de hele maand augustus zo. Het is soms een dagje droog maar het regent vaak. Meestal in de avond of nacht, dat is wel prettig. Het gras staat nu op knie hoogte en ik ben elke dag wel een paar uur aan het gras of onkruid wieden. Maar ik prefereer dit toch boven de droge hitte van maart-juni. Dat is gelukkig nog ver weg.